http://mundocadaver.livejournal.com/ "Apocalipsis Zombie" de Manuel Loureiro, é unha novela na internet que está pegando ben forte na sociedade da información. O argumento pode ser o do libro "I am a legend" de Richard Burton Matheson, unha plaga remata coa humanidade e só queda un home coa súa mascota que narra en primeira persona o que ve , o que sinte e o que reflexiona sobre a fin do mundo.
O realmente importante é que é una narración dada en entregas ou "entradas" na que a xente constituíu un foro ad hoc para comentar cada entrega da novela, e que ademáis o impacto mediático no blogomundo supera con creces outras manifestacións literarias na rede (23.000 entradas en Google). Pensemos que a maioría das temáticas nos blogs son de opinión, actualidade e furtiva poesía porque é ben certo que si a poesía é algo fácil de facer e escribir cando tes sentimentos a opinión é coma o cú, todo o mundo ten un; e a actualidade pois cóllenos perto... pero no caso da narrativa, é algo moi pouco explotado que ben pode pasar a ser parte do protocolo diario matutino no computador: ver o correo, ver as noticias das portadas do periódicos e ler a nova entrada de "Apocalipsis Zombie" para comezar ben o día.
Ésta é a verdadeira esencia da narrativa hipertextual de formato: curta, en internet e que se vai adaptando ao gusto dos lectores.
domingo, 23 de marzo de 2008
Ónde encasillamos ao hipertexto?
¿Pódese plantear o hipertexto como unha nova modalidade discursiva?
Estaría no medio entre unha modalidade discursiva e un xénero literario. O hipertexto é un formato físico e unha forma de narración maiormente, caracterizado por moitos factores onde a importancia do lector/autor é a máxima revolución que permite este formato. O xénero literario hipertextual clásico ten a súa base na intertextualidade e co desenrolo de internet, a interactividade revoluciona a forma das historias porque a retroalimentación é case inmediata e a difusión da figura do autor.
Na parte discursiva e literaria conflúe unha idea pouco tratada. Na crítica canónica establécese que o texto ou a obra literaria morre co autor, pero no caso dunha obra hipertextual a obra é un ser vivo alimentado coma se “A historia interminable” fora, por toda a xente que a lee e que participa nela, porque se a literatura “clásica” esixe un pequeno esforzo mental de reconstrucción subxectiva de sensacións, accións e imaxes, a hipertextual invita a crealas e a plasmalas participando na obra nunha forma directa (escribindo no espacio dedicado á obra) ou indirecta (aportando ideas nos foros ou nun caso privilexiado, falando co autor).
Estaría no medio entre unha modalidade discursiva e un xénero literario. O hipertexto é un formato físico e unha forma de narración maiormente, caracterizado por moitos factores onde a importancia do lector/autor é a máxima revolución que permite este formato. O xénero literario hipertextual clásico ten a súa base na intertextualidade e co desenrolo de internet, a interactividade revoluciona a forma das historias porque a retroalimentación é case inmediata e a difusión da figura do autor.
Na parte discursiva e literaria conflúe unha idea pouco tratada. Na crítica canónica establécese que o texto ou a obra literaria morre co autor, pero no caso dunha obra hipertextual a obra é un ser vivo alimentado coma se “A historia interminable” fora, por toda a xente que a lee e que participa nela, porque se a literatura “clásica” esixe un pequeno esforzo mental de reconstrucción subxectiva de sensacións, accións e imaxes, a hipertextual invita a crealas e a plasmalas participando na obra nunha forma directa (escribindo no espacio dedicado á obra) ou indirecta (aportando ideas nos foros ou nun caso privilexiado, falando co autor).
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
